Ardennen2015 13Ofwel “Daddy Longlegs” strekt haar benen. Hoe organiseer je dat 17 leden vliegvissers van enige vliegvisvereniging naar de Ourthe in de Ardennen gaan en daar zonder een onvertogen woord een prima visweekend beleven?

 

 

Welnu, dat gebeurde in het weekend van 12/13/14 juni 2015, het weekend dat Daddy Longlegs uit Breda als afsluiting koos voor het vissen op stromend water. Vrijdagochtend 7 uur zouden ze vertrekken en dat deden ze dus ook, niks geen Brabants kwartierke….. tijd is tijd.

De heenrit ging via Eindhoven, Maastricht en Luik, waarna de Ardennen lonkten. Het weer was goed, op niet te zeggen warm. Na aankomst in La Roche werden op het postkantoor de vergunningen geregeld. Bram had als 15-jarige pech, want t/m 14 jaar  kon je veel goedkoper terecht, alleen dat was hij nou net niet meer… De lokettiste bood bescheiden aan om Nederlands te praten. Wij hadden in het verleden wel andere ervaringen met Franstalige Belgen, maar de tijden veranderen en soms ook ten goede. Uiteraard werd op het pleintje vlakbij even een kopje koffie gedronken en weg waren we weer, op  naar de accommodatie. Dat we een paar uur vroeger waren was geen probleem, vertelde de madame, de huizen waren er klaar voor. Met 17 man waren er zelfs twee huizen nodig om de groep te accommoderen en dat verliep op zich goed. Dat het geluid dat sommige zeer tevreden vliegvissers ’s nachts kunnen produceren, voor anderen minder aangenaam is, dat kwam pas veel later aan de orde, maar ook dat probleem werd in alle rust getackeld.

Vissen dus! Het stuk van de Ourthe waar gevist mocht worden was veel langer dan door sommigen werd verondersteld en dus was het mogelijk om met zoveel mannen (waar blijven ze toch – die vrouwen?)  te laten vissen zonder dat men elkaar in de weg stond. Dat de Ourthe ook nog eens meewerkt door zich een omslachtige weg door de Ardennen rotsen te meanderen. is een aardige bijkomstigheid. Sommige valleien zijn alleen goed te bereiken als men “abseilt” of flink omloopt, nadat van een behoorlijke helling is afgedaald (Nadrine). “Maar”, zoals men wel zegt na veel inspanning, “dan heb je ook wat!”. Het natuurschoon is prachtig in de Ardennen en de Ourthe werkte aardig mee, doordat de waterstand of te laag was voor de kano’s of dat ze er gewoon nog niet waren. In ieder geval werd er geen hinder door  langsvarende kano’s ervaren.

Het visbestand van de Ourthe is een wonderlijk verhaal. Natuurlijk zitten er forellen en vlagzalm,  veel zelfs maar (zeer) klein, op de ene uit kanjerforel na, die voorzitter Nico op zondag zag langs zwemmen. Er zit barbeel, men ziet ze keren en draaien in de stukken waarin het water versnelt door stenen en niveauverschil. Het bijzondere van barbelen is echter dat ze zich niet of nauwelijks laten vangen met een vlieg of nimf.  Velen hebben het wel geprobeerd, maar verder dan  een paar zachte rukjes aan de lijn kwamen ze niet, op die enkele uitzondering na die de vis vervolgens verspeelde omdat ze zeer sterk zijn en het vistuig aanpassing behoeft ( punt 18/00 minstens). Verder zit er alver, rotaugen, kopvoorn, elrits etc., behoorlijk veel maar ook behoorlijk klein, sommige van deze zijn dat van nature, andere worden simpelweg niet groter, door ……. overbevissing, hengeldruk, verkeer waterbeheer?  Volgens de vergunning mag men 5 beekforellen “bewaren”. Het probleem is vooral, ze eerst te vangen! Verder staat in de vergunning ook vermeld dat men mag vissen met een maximum van 2 hengels die elk voorzien zijn van maximum 3 vishaken. Even verderop staat onder “Verboden vistuigen en wijzen van vissen” dat het te allen tijde verboden is om de vissen met een …. vishaak! Bedoeld wordt vermoedelijk het gereedschap waarmee de Romeinse zeegod Neptunus doorgaans wordt afgebeeld. Het lijkt een hele kunst om die kleine vissen met zo’n vishaak te spiesen, nog afgezien van het verbod.

De voorzitter heeft een carrière gehad in de catering en daar mochten de verzamelde leden ’s avonds alsnog van genieten – soep en brood met Ardenner vleeswaren smaakten zeer goed na de arbeid, die vissen soms kan zijn.

Vrijdagavond  kwam de verwachte regen nog niet, maar in de nacht wel, wat de temperatuur deed dalen en de hele natuur een prettige opfrisser gaf. Op de zaterdagochtend om ong. 10 uur stopte het met regenen en kon het spel opnieuw beginnen. Het werd een prachtdag, waarin de meesten wel een paar visjes wisten te vangen. Was het niet de vis die je bezig hield, dan wel de soms prachtige doorkijkjes in de natuur van de Ourthe. Sla het boekje van vliegvismentor Jan Veenhuysen “Waarom vliegvissen” er nog eens op na en weet wat hier wordt bedoeld. De omslag reeds van dit boekje zou een foto gemaakt langs de Ourthe kunnen zijn. (Het is de Duitse Kyll – HvM).

In de avond filmde een Daddy – lid  zelfs een zwemmende slang, soort onbekend,  die in het geheel niet geboeid leek door de filmende vliegvisser en simpel met zijn bezigheden doende was. Bevers zijn er sinds enige tijd ook in de Ourthe en sommige van de Daddy Longlegs leden ervoeren voor het eerst hoe het klinkt als een bever met zijn staart op het water slaat om onder te duiken als hij schrikt. De vader van Bram overkwam dat, terwijl Bram nijver zijn Duitse naamvallen stond te repeteren………

Op zaterdagavond werd door de keukenploeg - hulde aan deze mannen! - fantastisch uitgehaald met pastaschotels, voor “elck wat wils” en tezamen met de verfrissingen, enige soorten bier en wijn leek het wel op een  flamenco avond op een Spaans vakantieoord. Hoe goed kan het leven zijn?

Op zondag werd andermaal om 8 uur ontbeten en werden zonder omhaal  de huizen tijdig ontruimd, waarna het andermaal vissen werd, ditmaal weer op een andere “beat” (= stuk om te mogen vissen). Het weer werkte opnieuw  goed mee en weer werden de nodige visjes verschalkt. Van het hart moet wel dat ze nog wat groter hadden gemogen, zie hierboven. De uitzondering geldt voor, als vermeld, de barbelen, die waren wel van mooi formaat !

In de loop van de zondag werden de hengels opgeruimd en de terugreis aanvaard. En zo werd het oude vliegvisadagium weer eens bewaarheid : “There is more to fishing than catching fish”.

Compliments Daddy Longlegs, that’s the way to do it! We hope to do this again !

Hans van Manen 

Onderstaande foto's zijn van diverse leden die zijn meegegaan op dit weekend: